چگونه ژورنال مناسب برای ارسال مقاله پیدا کنیم؟
روش‌های انتخاب بهترین مجله برای ارسال مقاله
ارسال مقاله برای ژورنال نامناسب یکی از رایج‌ترین اشتباه‌هایی است که مؤلفان مرتکب می‌شوند و هم پژوهش‌گران مبتدی و هم کارآزموده‌ها ممکن است به آن دچار شوند. در این فرآیند باید حوزه‌ی کاری ژورنال، محدودیت‌هایی که در مورد نوع یا عنوان مقاله دارد و ضریب تأثیر ژورنال را در نظر گرفت.
هدف بدیهی بیشتر پروژه‌های پژوهشی چاپ مقاله در ژورنال با داوری همتا است. پژوهش‌تان باید منتشر شود تا به دست سایر افراد حوزه‌ی موردنظر برسد، به دانش موجود بیفزاید و ارتباطات بین گروه‌هایی با اهداف پژوهشی مشابه را تشویق کند.
اگرچه داوری همتا می‌تواند فرآیندی زمان‌بر و اغلب طاقت‌فرسا باشد، عملاً انتشار نهایی مقاله به کارتان اعتبار می‌دهد و می‌تواند به پیش‌برد زندگی حرفه‌ای‌تان کمک کند، دانشجویان تیزهوش و کارمندان باتجربه را جذب کند و بودجه‌ی لازم برای مطالعات بعدی‌تان را فراهم آورد. یکی از مهم‌ترین جنبه‌های فرآیند چاپ مقاله، که به‌احتمال از همه‌ی عوامل دیگر کمتر درک شده است، انتخاب ژورنال مناسبی است که با احتمالی بالا مقاله‌تان را بپذیرد.
ارسال مقاله برای ژورنال نامناسب یکی از رایج‌ترین اشتباه‌هایی است که مؤلفان مرتکب می‌شوند و هم پژوهش‌گران مبتدی و هم کارآزموده‌ها ممکن است به آن دچار شوند. ممکن است مؤلفان تازه‌کار یا افرادی که فعالیت‌شان را به قلمروهای پژوهشی گسترده‌تر توسعه می‌دهند با مجله‌های این حوزه آشنا نباشند.
در ضمن، به‌رغم اینکه ژورنال‌های صرفاً الکترونیکی و انتشارات دسترسی آزاد همواره فرصت‌های جدیدی را برای نشر مقاله فراهم می‌کنند، ممکن است مؤلفان باتجربه وسوسه شوند که مقاله‌شان را در همان ژورنال‌های همیشگی به چاپ برسانند. وقتی عنوان پژوهش با حوزه‌ی کاری ژورنال هم‌خوان نباشد، حتی مقاله‌های بسیار دقیق و با تأثیر بالا نیز ممکن است رد شوند و انجام این اشتباه اتلاف زمان، پول و انگیزه است.
در قسمت زیر برخی از مهم‌ترین معیارهایی آورده شده‌اند که به این سوال پاسخ می‌دهند:
چگونه ژورنال مناسب برای مقاله پیدا کنیم؟
1) ژورنال مناسب چه اهدافی دارد و حوزه‌ی کاری آن چیست؟
این اطلاعات معمولاً به راحتی در صفحه‌ی اصلی ژورنال قابل دسترسی هستند. دنبال بخشی باعنوان «درباره‌ی ژورنال»، «کلیه‌ی اهداف و حوزه‌ی کاری» یا عبارتی شبیه به این‌ها بگردید. با مرور این صفحه اطلاعاتی کلیدی به دست خواهید آورد که نشان می‌دهند پژوهش‌تان با این ژورنال هم‌خوانی دارد یا خیر.
برای مثال، در وب‌سایت Clinical Cancer Research گفته شده است که در این ژورنال اولویت با مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی داروهای جدید و عوامل هدفمند مولکولی، با پتانسیل هدایت کارآزمایی‌های بالینی، است. ممکن است ژورنال‌های دیگر معیارهای گسترده‌تری داشته باشند و بعضی می‌گویند پژوهش‌هایی را ترجیح می‌دهند که مخاطبین بسیاری را به خود جلب کنند. برای مثال، ژورنال The Plant Cell معیار اولیه‌ی انتشار مقاله را «بینشی جدید که نه فقط برای متخصصین، بلکه برای همه‌ی زیست‌شناسان گیاهی جالب‌توجه باشد» ذکر می‌کند.
ژورنالی مانند PLOS ONE از این هم جلوتر می‌رود و گزارش پژوهش‌های اصیل همه‌ی رشته‌های حوزه‌های علوم و پزشکی را قبول می‌کند. توجه داشته باشید که بعضی ژورنال‌ها حتی انواع پژوهش‌هایی را که منتشر نمی‌کنند نیز مشخص کرده‌اند. برای مثال، Food Research International، با هدف بالا بردن سطح عملکرد فرآیند تولید، مطالعات بهینه‌سازی را منتشر نمی‌کند.
2) آیا این ژورنال مقاله‌هایی مشابه مقاله‌ی شما را منتشر کرده است؟
پس از شناسایی چند ژورنال، که براساس حوزه‌ی کاری و اهداف گسترده‌شان، ممکن است مقاله‌تان را منتشر کنند، واژگان کلیدی (یا نام) مقاله را جستجو کنید تا مشخص شود مقاله‌های مشابهی در این ژورنال منتشر شده‌اند یا خیر. هدف را شناسایی 5-3 مقاله منتشرشده در 5 سال گذشته تعیین کنید و سعی کنید مشخص کنید که این مقاله‌ها از نظر کیفیت و حوزه‌ی کاری به مقاله‌ی شما شباهت دارند یا خیر.
برای مثال، اگر مطالعه‌ای بالینی انجام داده‌اید که 50 بیمار داشته است و متوجه شدید ژورنال موردنظر تنها مطالعات بالینی‌ای را منتشر می‌کند که حداقل 300 بیمار دارند، پس بعید است که این ژورنال خاص پژوهش‌تان را تأیید کند. شناسایی مقاله‌هایی که پیش از این در حوزه‌ی موضوع خاص شما منتشر شده‌اند مدرک بسیار خوبی است که نشان می‌دهد مخاطبین این ژورنال خاص به موضوع پژوهش‌تان علاقه‌مندند؛ مسئله‌ای که شانس بررسی مقاله‌تان را افزایش خواهد داد.
3) ژورنال مناسب چه محدودیت‌هایی دارد؟
با ارسال مقاله‌تان برای ژورنالی که نوع مقاله‌ای را که نوشته‌اید قبول نمی‌کند رد فوری آن را تضمین می‌کنید. برای مثال، بعضی ژورنال‌ها، مانند British Journal of Surgery، گزارش‌‌های موردی را منتشر نمی‌کنند. بنابراین، باید، با مراجعه به بخش «اطلاعاتی برای مؤلفان» در ژورنال مناسب موردنظر خود، از محدودیت‌های آن آگاه شوید. به‌علاوه باید به محدودیت‌های مربوط به تعداد کلمات نیز توجه کنید.
برای مثال، اگر مقاله‌تان 7000 کلمه است و ژورنال موردنظر مقاله‌هایی را که بیشتر از 4000 کلمه دارند نمی‌پذیرد، بدیهی است که باید به طور اساسی در مقاله‌تان تجدیدنظر کنید. هزینه‌ی انتشار را نیز می‌توان جزء محدودیت‌ها در نظر گرفت، زیرا هزینه‌ی پردازش مقاله در بعضی از ژورنال‌ها بالاست. دسترسی آزاد، صفحات بیشتر از حد تعیین‌شده یا شکل‌های رنگی نیز ممکن است هزینه داشته باشند.
4) ضریب تأثیر ژورنال مناسب چیست؟
روایی ضریب تأثیر ژورنال به‌عنوان سنجه‌ای برای کیفیت ژورنال بحث‌برانگیز است، زیرا عوامل بسیاری بر امتیاز کسب‌شده تأثیر می‌گذارند و حقیقت این است که همه‌ی این عوامل به طور مستقیم به کیفیت مقاله‌هایی که در ژورنال منتشر می‌شوند مربوط نیستند.
باوجوداین، کماکان ضریب تأثیر روش پیش‌فرض برای تعیین کیفیت و شهرت ژورنال‌هاست. اگرچه ارسال مقاله برای ژورنال با بالاترین ضریب تأثیر وسوسه‌برانگیز است، باید به صورت عینی پژوهش‌تان را ارزیابی کنید و مشخص کنید واقعاً برای ژورنالی عالی‌رتبه مناسب است یا خیر. در غیر این صورت، بارها با ریسک از دست دادن زمان باارزش و زحمات ارسال (و فرمت) مجدد برای ژورنال‌های متعدد مواجه خواهید شد.
بررسی اهداف و حوزه‌ی کاری ژورنال هدف
1. بخش‌های «درباره‌ی ما» و «راهنمای مؤلفان» ژورنال مناسب را بخوانید
با مطالعه‌ی حوزه‌ی کاری و اهداف صریح ژورنال تقریباً همه‌ی آنچه را که باید درباره‌ی اهدافی که آن ژورنال در پی آن‌هاست و نوع مقاله‌هایی که برای دست‌یابی به این اهداف استفاده می‌کند بدانید بهتان خواهد گفت. خلاصه‌ی اهداف و حوزه‌ی کاری ژورنال‌ها تقریباً همیشه در دو جا ارائه می‌شوند: در وب‌سایت ژورنال (معمولاً در بخش «درباره‌ی ما» و یا «دستورالعمل مؤلف») و در معیارهای ارسال آن و یا در بخش «راهنمای مؤلف»، در ژورنال منتشرشده.
این بخش‌ها حاوی پارامترهای خاصی هستند که به انواع مقاله‌هایی که سردبیرها آن‌ها را قبول یا رد خواهند کرد مربوطند. این پارامترها اغلب به طور صریح مشخص می‌کنند که ژورنال مناسب موردنظر چه نوع پژوهش‌هایی را ترجیح می‌دهد. پیش از آنکه دنبال هرگونه اطلاعات بیشتری درباره‌ی ژورنال بگردید، اول این بخش‌ها را بخوانید.
2. تعداد زیادی از مقاله‌های منتشرشده در ژورنال‌های هدف را بخوانید
وقتی در حال اجرای پژوهش هستید (و حتی پیش از آنکه نوشتن نسخه‌ی پیش‌نویس را آغاز کنید) تا جایی که می‌توانید مقاله‌های مربوط به حوزه‌ی مطالعاتی خود را، که در ژورنال‌ها منتشر شده‌اند، مطالعه کنید. حتی اگر از الزامات خاص ژورنالی مطلع باشید، باز هم مطالعه‌ی جامع مقاله‌ها به درک بهتر انواع پژوهش‌ها و مقاله‌های ترجیحی سردبیران آن کمک خواهد کرد.
با بررسی مقاله‌های چند سال گذشته، متوجه می‌شوید شرایط معیاری مانند «بدیع»، «جالب» و «پیش‌رفت مفهومی کافی» برای سردبیران ژورنال چه معنایی دارند و همچنین از سبک نوشتاری مقاله‌های ژورنال درکی کلی به دست می‌آورید.
3. از ژورنال‌هایی که پژوهش‌های مشابه پژوهش شما را منتشر می‌کنند فهرستی تهیه کنید
علاوه‌بر مطالعه‌ی اطلاعات مربوط به ژورنال‌هایی که مدنظر دارید، جستجوی خود را بسط دهید و ژورنال‌هایی را که پژوهش‌های مشابه پژوهش شما را منتشر می‌کنند نیز مدنظر قرار دهید. اگر تحقیق‌تان به موقعیت خاصی مربوط است، انتخاب ژورنال تخصصی شانس پذیرفته شدن‌تان را افزایش خواهد داد و دسترسی مخاطبین هدف‌تان را به حداکثر خواهد رساند. اگر مقاله‌تان در ژورنال مناسب تخصصی درست منتشر شود، به‌احتمال درصد بیشتری از مشترکین مقاله‌تان را خواهند خواند یا آن را با مطالعات خود مرتبط خواهند یافت.
4. ضریب تأثیر ژورنال را چک کنید
از آن‌جاکه به‌احتمال می‌خواهید مقاله‌تان را برای ژورنال‌هایی ارسال کنید که مورد احترام هستند و سایر پژوهش‌گران به مقاله‌های‌شان ارجاع می‌دهند، باید وقت بگذارید و ضریب تأثیر (IF) ژورنال مناسب موردنظرتان را بررسی کنید. این سنجه بر دفعات استناد مقاله‌های منتشرشده در سالی خاص (مثلاً 2018) به مقاله‌هایی که طی دو سال قبل (مثلاً 2017-2016) در آن ژورنال منتشر شده‌اند مبتنی است. هرچه ضریب تأثیر ژورنال بالاتر باشد، مؤلفان دیگر بیشتر به مقاله‌های منتشرشده در آن ژورنال استناد کرده‌اند.
این عدد از میزان شهرت ژورنال در حوزه‌ی خود تقریبی به دست می‌دهد. اگرچه مجادلات بسیاری در مورد این روش تعیین کیفیت وجود دارد، ضریب تأثیر کماکان روش ترجیحی برای ارزیابی اعتبار ژورنال‌هاست. به خاطر داشته باشید که، هرچه اعتبار ژورنال مناسب بالاتر باشد، رقابت بر سر ارسال مقاله برای آن بیشتر خواهد بود.
با در نظر گرفتن زمان و زحمتی که برای ارسال مقاله برای ژورنالی عالی‌رتبه لازم است، تصمیم بگیرید که این کار برای موقعیت خاص شما ارزش دارد یا خیر. بهتر است برای این تصمیم‌گیری عواملی نظیر تجربه‌ی نشر مقاله، ارزش علمی پژوهش و کیفیت مقاله‌ی ارسال‌شده‌تان را در نظر بگیرید. اگرچه انتشار مقاله در ژورنال عالی‌رتبه‌ای مانند Nature بیشتر پژوهش‌گران را به وجد می‌آورد، اما اگر تجربه‌ی انتشار مقاله ندارید یا تجربه‌تان ناچیز است، تقریباً همیشه بهترین ایده این است که انتظارات‌تان را مدیریت و مقاله‌تان را برای ژورنال‌هایی ارسال کنید که اعتبارشان کمی کمتر است.
بررسی روش پژوهش ژورنال هدف
5. فرآیند ارسال مقاله‌ی هر ژورنال مناسب را بررسی کنید
فرآیند ارسال و بررسی مقاله‌ها از عواملی است که باید در هنگام انتخاب ژورنال درنظر بگیرید. فهرستی تهیه کنید تا مشخص شود تمایل دارید (و مقاله‌تان آماده است) به انواع خاصی از بررسی‌های دقیق و دوره‌های انتظار تن دهید یا خیر. در این‌جا برخی از سؤالاتی که باید پاسخ‌شان را پیدا کنید آورده شده‌اند:
- فرآیند داوری همتای ژورنال مناسب چگونه است؟ این فرآیند بسته است یا باز؟
- چه معیارهایی برای انتشار اتخاذ می‌شوند؟
- آیا داورها داوری فنی را از مسائل گسترده‌تر مربوط به اهمیت پژوهش جدا می‌کنند؟
- فرآیند ارسال چقدر طول می‌کشد؟ فرآیند داوری بعضی ژورنال‌ها چند هفته زمان می‌برد، درحالی‌که ژورنال‌های دیگر این فرآیند را طی چند ماه انجام می‌دهند. آیا میانگین زمان داوری ژورنال برای ماهیت کار شما مناسب است؟
در نظر گرفتن جزئیات فرآیند ارسال هر ژورنال و مقایسه‌ی آن با ژورنال‌های دیگر به تصمیم‌گیری در مورد انتخاب مناسب‌ترین ژورنال برای اهداف شما کمک می‌کند.
6. روش انتشار مقاله‌ی هر ژورنال را بررسی کنید
روش انتشار مقاله‌ی ژورنال مشخص می‌کند مقاله‌ی منتشرشده‌تان چقدر در دسترس (پژوهش‌گران و عموم مردم) خواهد بود. اگر ژورنال دسترسی آزاد باشد، هرکسی که مقاله‌تان را در پایگاه‌ها داده جستجو کند آزادانه به آن دسترسی خواهد داشت. اگر دسترسی غیرآزاد باشد، تنها از طریق خدمات اشتراک مرسوم قابل دسترسی است.
7. برای تعیین ژورنال‌های هدف از ابزارهای جستجوی ژورنال مناسب استفاده کنید
اگر ابزارهای جستجوی آنلاین ساده به‌خوبی شما را به سوی ژورنال مناسب هدف‌تان هدایت نمی‌کنند، بااستفاده از ابزارهای ژورنالاب آنلاین رایگان و متنوع گزینه‌های‌تان را محدود کنید. ابزارهایی مانند Elsevier Journal Finder، Journal/Author Name Estimator (JANE) و Springer Journal Suggester جستجوی پایگاه‌های داده بااستفاده از واژگان کلیدی، نام و خلاصه مقاله‌تان را ممکن می‌سازند تا ژورنال مناسبی را پیدا کنید که با پژوهش‌تان هم‌خوانی دارد.
اگر به دلیلی مجبورید مقاله‌تان را در ژورنال‌های دسترسی آزاد منتشر کنید، توجه داشته باشید که بیشتر ژورنال‌های این پایگاه‌های داده گزینه‌های دسترسی آزاد را در صفحه‌ی اصلی ژورنال توضیح می‌دهند.
8. پیش‌نویس مقاله را به گونه‌ای بنویسید که برای ژورنال هدف‌تان مناسب باشد
اگر متوجه شدید بعضی از جنبه‌های پژوهش‌تان با حوزه‌ی کاری تقریباً هیچ‌یک از ژورنال‌های موجود هم‌خوانی ندارد، چه ایرادی دارد رویکردتان را تغییر دهید و سعی کنید مقاله‌تان را با اهداف ژورنالی که بیش از همه برای پژوهش‌تان مناسب است هماهنگ کنید؟
اگر می‌خواهید ببینید این کار شدنی است یا خیر، این سؤال بسیار مهم را از خود بپرسید:
- «آیا می‌توانم بااستفاده از پژوهشی که شرح آن در این مقاله رفته است از موضوعی حمایت کنم که به پیش‌برد اهداف این ژورنال کمک می‌کند؟»
اگر شدنی بود، از خود بپرسید چگونه می‌توانید به این هدف برسید:
- «چگونه می‌توانم پژوهشم را به گونه‌ای ارائه دهم که هم به پیش‌برد اهداف این ژورنال کمک کند و هم برای خوانندگان آن جالب و مفید باشد؟»
مقاله‌ی پژوهشی‌تان را به گونه‌ای ساختاربندی کنید که به پرسش‌هایی که واقعاً برای مخاطبین ژورنال جالب هستند پاسخ دهد. برای نمونه، اگر نتایج مطالعه‌تان به طور خاص به روشی غامض در درمان سرطان، که هنوز به صورت گسترده در مجامع علمی لحاظ نمی‌شود (یا حتی عموماً رد می‌شود) مربوط باشد، شاید چارچوب‌بندی مجدد دیدگاه قسمت بحث مقاله با هدف تمرکز بر پیامد پژوهش‌های گسترده‌تر بر سرطان مؤثر باشد، یا ممکن است در نظر گرفتن ژورنالی که پژوهش‌های آزمایشی بیشتری منتشر می‌کند و تأکید بر بدیع و پیش‌گام بودن مطالعه‌ای که در مقاله شرح داده شده است بهتان کمک کند.
وقتی پای انتشار در میان باشد، نحوه‌ی چارچوب‌بندی مقاله، به‌ویژه از نظر هدف و پیامد، تقریباً به اندازه‌ی داده‌های تجربی و نتایج به‌دست‌آمده از مطالعه اهمیت می‌یابد.
نتیجه‌گیری
پس از آن همه زحماتی که برای انجام پژوهشی موفق کشیده می‌شوند، آخرین گام حیاتی انتخاب ژورنال درستی است که مقاله را منتشر کند. انتخاب بهترین ژورنال ممکن است، حتی برای پژوهش‌گران باتجربه، دلهره‌آور باشد و با تصمیم اشتباه می‌توان زمان، پول و زحمات باارزشی را هدر داد. در نظر داشتن اهداف و حوزه‌ی کاری ژورنال، شناسایی مقاله‌های مشابه از نظر کیفیت و حوزه‌ی کاری، تعیین محدودیت‌های ژورنال و در نظر گرفتن ضریب تأثیر و پتانسیل مشاهده مسیری هموار به سوی انتشار مقاله را تضمین خواهند کرد.
