وجه معلوم در مقابل وجه مجهول
در زبان انگلیسی جملات را می‌توان با دو وجه یا دو لحن معلوم یا مجهول نوشت. معمولاً در دبیرستان گفته می‌شود که نگارش با وجه معلوم ارجحیت دارد چون مستقیم‌تر، کامل‌تر و قوی‌تر است. ولی نمی‌توان وجه مجهول را به کلی کنار گذاشت چرا که کاربردهای خودش را دارد.
رهنمودها و مثال‌های زیر در انتخاب بین وجه معلوم و مجهول در بحث ویرایش نیتیو و ترجمه فارسی به انگلیسی به شما کمک می‌کنند.
تفاوت و زمان استفاده از وجه معلوم و وجه مجهول در نوشتار عمومی
در ابتدایی‌ترین سطح، وجه معلوم بر شخص یا عامل انجام کار، به‌طور خلاصه، «کننده کار» تأکید دارد. وجه مجهول بر دریافت‌کننده عمل یا گاهی اوقات خود عمل تأکید دارد.
مثال 1
- معلوم: “The dog chased the ball.”
- مجهول: “The ball was chased by the dog.”
در این جمله بسیار ساده، وجه معلوم انتخاب بهتری است زیرا موجزتر (کوتاه‌تر)، مستقیم‌تر و تأکیدی‌‌تر است. ساختار مجهول، در این مورد، دارای اطناب و سنگینی غیر ضروری است.
هرچند، مثال‌های زیادی وجود دارند که یا نمی‌توانیم یا نمی‌خواهیم بر فاعل تأکید کنیم، به‌ویژه اگر اثری از رمز و راز در آن دخیل باشد:
مثال 2
- مجهول: “My car was stolen on Sunday night.”
در این جمله، گوینده نمی‌داند یا ممکن است نداند که چه کسی ماشینش را دزدیده است و درنتیجه استفاده از وجه مجهول در اینجا کاملاً مناسب است.
جایگزین جمله فوق در وجه معلوم عبارت است از: «Someone stole my car on Sunday nigh». اما این مورد زمانی استفاده می‌شود که گوینده احتمالاً قصد تأکید بر خود عمل را دارد نه شخصی که آن عمل را مرتکب شده است. گوینده می‌خواهد تأکید کند که اتفاق بدی برایش رخ داده است.
در دو مثال مجهول فوق، مشاهده می‌کنید که در هر دو مورد از فعل “to be” – در اینجا گذشته آن “was” (“was chased,” “was stolen”)- استفاده شده است.
این فعل را فعل «کمکی» یا «معین» می‌نامند زیرا به تکمیل جمله کمک می‌کند (نمی‌توانید بگویید “My car stolen on Sunday night”). استفاده از این افعال در ساختار جملات معلوم نیاز نیست؛ این یکی از دلایلی است که افراد جملات معلوم را قوی‌تر و موجزتر به‌حساب می‌آورند.
اینک که تفاوت اساسی بین وجه معلوم و مجهول را روشن کرده‌ایم، اجازه دهید مثال‌های پیچیده‌تر و واقعی‌تری از نوشته‌های علمی را بررسی کنیم.
وجه معلوم در مقابل وجه مجهول در نگارش متون و مقالات علمی
مثال 1
- مجهول: The interviews were conducted by two people who had no relationship with New York City.
- معلوم: Two people who had no relationship with New York City conducted the interviews [or, Two people, neither of whom had a relationship with New York City, conducted the interviews].
در اینجا، نویسندگان قصد دارند بر مصاحبه‌ها – و نحوه اجرای آن‌ها –به‌عنوان یکی از عوامل روش تحقیق خود تأکید کنند. بنابراین، وجه مجهول انتخاب مناسبی است، اگرچه استفاده از وجه معلوم نادرست نباشد.
مثال 2
- مجهول: Atlas.ti software was used for qualitative data analysis.
- گزینه معلوم 1: We used Atlas.ti software for qualitative data analysis.
- گزینه معلوم 2: The researchers used Atlas.ti software for qualitative data analysis.
در این مثال، گزینه‌های معلوم به دلایل مختلف ممکن است مشکل‌ساز باشند.
جمله اول از لحاظ گرامری صحیح است اما برخی محققان/نویسندگان یا مجلات ترجیح می‌دهند از اول‌شخص استفاده نکنند. با استفاده از وجه مجهول به‌آسانی می‌توانید خود را از تصمیم‌گیری در خصوص استفاده از کلمه گاه سؤال‌برانگیز «ما» خلاص کنید.
گزینه معلوم 2 – که از سوم شخص (محققان) استفاده می‌کند – از لحاظ گرامری صحیح اما کمی ناجوراست. نویسندگان این مقاله، باز هم مانند مثال 1، بر جنبه‌های روش تحقیق خود، که یکی از آن‌ها انتخاب نرم‌افزار است، تأکید دارند. ازاین‌رو، استفاده از وجه مجهول پذیرفته و مناسب است.
مثال 3
- مجهول: This research was approved by the ethics committee of the Institute of Gerontology.
- معلوم: The ethics committee of the Institute of Gerontology approved this research.
در اینجا نیز نویسندگان تأکید دارند که تحقیقشان تأیید شده است. این نکته اطلاعاتی مهمی است، شاید مهم‌تر از نهادی که این تأیید را انجام داده است؛ بنابراین، استفاده از وجه مجهول موجه است.
مثال 4
- معلوم: Choudhary proposed the methods and principles by which each process in product synthesis could be analyzed.
- مجهول: The methods and principles by which each process in product synthesis could be analyzed were proposed by Choudhary.
در این مورد، برخلاف مثال‌هایی که تاکنون در نظر گرفته‌ایم، استفاده از وجه معلوم انتخاب بهتری است. بخش بررسی منابع معمولاً به دنبال تعیین مهم‌ترین مقالات در این زمینه است، که باعث مهم‌شدن فاعل‌ها/عامل‌ها/نویسندگان می‌شود. در مثال فوق، جمله معلوم خوانش واضح‌تر و موجزتری دارد.
بنابراین، استفاده شما از وجه معلوم در مقابل وجه مجهول ممکن است به بخش مورد نظر مقاله‌تان بستگی داشته باشد. هر بخش مقاله دارای هدف و تأکیدهای خاص متفاوتی است که می‌توانید بر اساس آن در خصوص استفاده از وجه معلوم یا مجهول تصمیم بگیرید. در بخش نتیجه‌گیری، اگر قصد تأکید بر مقالات، نتایج یا دستاوردهای تحقیق خود را دارید، می‌توانید از وجه معلوم استفاده کنید.
مثال 5
- معلوم: This comparison of recycling standards in the EU, Australia, and the U.S. demonstrates that a country’s recycling performance can change significantly depending on which standard is applied.
- مجهول: In this comparison of recycling standards in the EU, Australia, and the U.S., it is demonstrated that a country’s recycling performance can change significantly depending on which standard is applied.
در اینجا، وجه معلوم انتخاب قوی‌تر و پسندیده‌تری است. خوش‌ساخت‌تر، واضح‌تر و موجزتر است. به‌وضوح نشان می‌دهد که نویسندگان در مقاله خود چه سهمی داشته‌اند. گزینه مجهول دارای اطناب و سنگینی غیر ضروری است.
نتیجه‌گیری
به‌طور خلاصه، هم وجه معلوم و هم وجه مجهول انتخاب‌های مناسبی در نوشته‌های علمی/آکادمیک هستند. در نظر گرفتن آنچه می‌خواهید در جمله یا بخش خاصی از مقاله خود تأکید کنید، اهمیت زیادی دارد.
عدم استفاده از وجه مجهول در نوشته‌های آکادمیک کار ساده و گاهی اوقات انتخاب بهتری است. چنانچه تردید دارید، سعی کنید تأکیدی دوباره به جمله در حالت معلوم بدهید و از خود بپرسید که آیا این تأکید باعث تغییر معنایی یا واضح‌تر و موجزترشدن نوشته‌تان شده است یا خیر.
